Furkan DEMİREL
Ankara, 2019
GÖKMEN
buzdan şatolarda paten atarım ben ben ki her kelimesinde bencillik yüzer karışır usun buyruğunda
buzdan şatolarda eririm ben ben ki nerededir kimse bilmez ben dahil dudaklarla yerinde duramayanlar bilir
buzdan şatolarda yaşarım ben ardımda gölgeler iftiralar konuşulur ardımdan bana sormadan
buzdan şatolarda sevişirim ben gizli kapılar ardında kimseler bilmez bilmesin! yırtık pırtık elbiseler içinde sevişirim
buzdan şatolarda koşuştururum ben sizleri seyrederim usum buyruğumdur lakin yüzer seriyyenin akıntısında
buzdan şatolarda terk ederim ben terk ederim, bendimi, benimi, şiirlerimi veririm tüm varımı alsın tanrı dünya
buzdan şatolarda donarım ben bedenim kesik umudum kesik yırtık pırtık bir elbise yerimde tutmaz beni aklım kaçık ruhum bitik iliklerimde taşıdığım ısıcak bitiverir kış güneşinin yalanları eritir beni
eleverir, gözlerimi, ne yalanlar söylerim hepsi saçılıverir yırtık pırtık bir elbise saklar beni yüzümü kapatmış kara çarşaflar içinde gören olmadı beni
buzdan şatolarda boğulurum ben çat! ışıklar kapandı. karanlıklarda ederim artık edeceğimi ölürüm bendimi çiğneyip özlemle, sizleri bekleyip. akrep akmaz
beyaz bayrak saflığını kaybederken zaman bitiverir
*Gökmen: Özbekçe kül rengi demek, Öz Türkçe
Комментарии