Cem Emre BİÇARE / 10-E
Ankara, 2019
EŞREF SAATİ
Ben ki eşref-i dehşetli mahlukat
Etmem kullara ilelebet biat
Her kim ki olursa karşımdaki zat
Ettiririm Biçare’ye itaat
Dolsaydı keşke tanınan bu miat
Ağır gelir bana tüm bu safahat
Dönüp dursa da peşimde her zat
Tez vakte gerekir bana ıslahat
Ezelde kaldı bana istirahat
Elimden kayıp gitti maneviyat
Ne içindi ki tüm bu teferruat?
Böyle mi gerektirdi mukadderat?
Olsa da dört bir yanım hep zanaat
İki gözüm kördür basar da haşat
Sonlansaydı keşke devr-i maddiyat
Benim asıl istediğim hakikat
Ettiysem de ben yüzlerce kabahat
Almadım ki hiçbirinden zerre tat
Eylemlerim olsa da kalbe tezat
Ettim ruhumu bedenimden azat
Ben her ne zaman ettiysem şefaat
Varımdan yoğumdan ettim feragat
Ne zaman elde ettim ki menfaat?
Son olarak bunda kıldım kanaat
コメント