Ege Ulaş BAŞAR / 11-D
Ankara, 2019
AŞKI BETİMLEMEK
Gözlerin,
Gözlerin badeye çevirir mi zehri?
Alıp içsem sarhoş eder mi?
Alır mı benden beni?
Ne bade ne içki ne de başka bir şey,
Hiçbiri sarhoş edemez beni
Senin tek bir gülüşün kadar.
Beni benden alamaz,
Tek bir bakışın kadar.
Şimdi şu saatlerde
Şanslı olmak vardı.
Nazım gibi mesela,
Kelimelere hükmetmek vardı.
Ya da Asaf gibi
Lakap takacak kadar sevmek vardı.
Belki de Ahmet Arif gibi sevmek vardı.
Parmaklıkların ardından mektup yazacak kadar.
Ama düşününce hiçbiri şanslı olamazdı,
Elinde tuttuğun kalem,yazı yazdığın kâğıt kadar.
Fakat bunlar da kâfi değildir ki...
Hiçbiri şanslı olamazdı,
Bir “Günaydın”ınla güne başlayacak
Ya da bir tek hamlenle hayata küsecek,
Gözlerine bakacak gözlerim kadar.
Hiçbiri şanslı olamazdı,
Milyarlarca yıllık dünyada,
Seninle aynı dönemde aynı havayı soluyan ben kadar.
Aşk ne oturup ağlamaktır bir kenarda ne de ağlatmak.
Gün olur, yağmur yağar, fırtınalar kopar.
Uğruna ölünecek değil, yaşanacak koca seneler var.
Yine de en zoru, seni böyle uzak,
Dumanlı, eğri, çatlak bir aynadan seyreder gibi
Kafamda duymak.
Yine de her şeye rağmen,
İster fırtınalar kopsun, ister kıyametler.
Saçının tek teli kopmasın ancak
Bu bana yeter.
Comments