Zöhre ÇİFTÇİ
Matematik Öğretmeni
Ankara, 26.06.2013
AYİNE-İ MÜCELLADA NİHANIZ
Ne kelimeler geçiyor içimden
acizliğimden haberdar.
Ne sümbüller, güller, sarmaşıklar
açıyor gönül bahçemde.
Bir umut var mı vuslata dair?
Yazacaklarım çok mu yazdıklarımdan?
Şimdi tutmalı mıyım ellerinden
Şems'in, Ay'ın, Mihrimah’ım?
Çıkarmalıyım gökte âlemlere,
Sarmalı incili kaftanlara, ipek kumaşlara
En değerlimi, aşkımı, hayalimi…
Belki saklamalı elmas kutularda,
saklamalı kimseciklerden, yerden gökten, âlemlerden…
Ta içime gömmeli, belki de yakmalı,
küllerini denizlerde yıkamalı...
Artık O öldü, demeli!
Aşkı öldü, dilsiz cellatların elinde!..
Kommentare